خیلی از طرفداران هری پاتر طرفدار دارن شان هم هستند. قصه های سرزمین اشباح که به عنوان بهترین کتاب بعد از هری پاتر توسط نوجوانان انتخاب شده است؛ همه ویژگی های یک کتاب خوب را دارد. کتابی که رولینگ آن را ماندنی خوانده است, حتما ارزش خواندن دارد.
دارن شان در اولین مجموعه اش نشان داد که نویسنده قابلی است. داستانی نوشت که تو را لحظه به لحظه به دنبال خود می کشید و وادارت می کرد که ادامه بدهی. حسی در تو ایجاد می کرد که گویی تو هم در کنار دارن هستی و همراه او با حوادث روبه رو می شوی. با او خندیدی و با او گریستی؛ و وقتی کتاب تمام شد...
قصه های سرزمین اشباح حرف های زیادی برای گفتن داشت. واقعیت هایی که گاهی ندانستنشان بهتر از دانستنشان است. شاید تو حرفش را باور نکرده باشی, اما با کمی فکر می توان دریافت که او درست می گوید. دارن شان واقعیت ها را در قالب داستانی, یا بهتر بگویم, مثالی برای تو آورد و وادارت کرد که به فکر فرو بروی... که به دنیایی که در آن زندگی می کنی بهتر بیندیشی.
قصه های سرزمین اشباح تمام نشد. دارن شان به سادگی داستان را رها کرد تا خودمان حدس بزنیم چه بلایی سر شخصیت های محبوبمان آمده است. پایانی به آن زیبایی هم نتوانست آسیب هایی که ناتمامی به داستان می زند را جبران کند. شاید هم چنین داستانی واقعا نیازی به اتمام نداشت. شاید دارن شان می خواسته حرف هایش را بزند و بقیه داستان را به عهده ما بگذاد....

اثری از دارن شان